داروی آزاتیوپرین برای چیست؟
موارد مصرف آزاتیوپرین
مکانیسم اثر آزاتیوپرین
فارماکوکینتیک آزاتیوپرین
منع مصرف آزاتیوپرین
عوارض جانبی آزاتیوپرین
سیستم اعصاب مرکزی: کسالت
گوارشی: تهوع و استفراغ، اسهال
هماتولوژی و انکولوژی: لکوپنی، نئوپلازی، ترومبوسیتوپنی
کبدی: سمیت کبدی، افزایش سطح سرمی آلکالین فسفاتاز، افزایش بیلی روبین سرم، افزایش سطح سرمی آنزیم های ترانس آمیناز
عفونی: افزایش احتمال ابتلا به عفونت (شامل عفونت باکتریایی، قارچی، تک یاخته، ویروسی، فرصت طلب و فعال شدن مجدد عفونتهای نهفته)
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد عضلانی
متفرقه: تب
تداخلات دارویی آزاتیوپرین
– سوبسترای IMDH
– عامل سرکوبکننده سیستم ایمنی
– تشدید اثرات سرکوبکننده مغز استخوان
تداخلات رده X (پرهیز):
ب.ث.ژ (داخل مثانهای)، کلادریبین، فبوکسوستات، مرکاپتوپورین، ناتالیزومب، پیمکرولیموس، تاکرولیموس (موضعی)، اوپاداسیتینیب
کاهش اثرات داروها توسط آزاتیوپورین:
ب.ث.ژ (داخل مثانهای)، تست پوستی کوکسیدیوئید ایمیت، نیوولومب، پیدوتیمود، سیپولوسل تی، ترتوموتید، واکسن (غیرفعال)، واکسن (زنده)، آنتاگونیست های ویتامین کا
کاهش اثرات آزاتیوپورین توسط داروها:
اکیناسه
افزایش اثرات داروها توسط آزاتیوپورین:
باریستینیب، سیکلوفسفامید، فینگولیمود، لفلونامید، مرکاپتوپورین، ناتالیزومب، اوزانیمود، سیپونیمود، توفاسیتینیب، اوپاداسیتینیب، واکسن (زنده)
افزایش اثرات آزاتیوپورین توسط داروها:
مشتقات 5- آمینوسالیسیلیک اسید، آلوپورینول، مهارکنندههای آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین، داروهای ضد TNF، کلادریبین، دنوزومب، فبوکسوستات، اینبلیزومب، اینفلیکسییمب، اوکرلیزومب، پیمکرولیموس، ریباویرین (استنشاقی دهانی و سیستمیک)، روفلومیلاست، سولفامتوکسازول، تاکرولیموس (موضعی)، تراستوزومب، تریمتوپریم
تداخل با غذا:
ذکر نشده است.
هشدار ها آزاتیوپرین
2. در درمان جلوگيري از رد پيوند كليه، احتمال بروز عفونت شديد و كشنده(60-30 برابر)افزايش مي يابد. در صورت بروز، عفونت بايد به سرعت درمان شود و كاهش مقدار مصرف آزاتيوپرين نيز در نظر گرفته شود.
3. كاهش فعاليت سيستم ايمني با آزاتيوپرين احتمال بروز سرطان را افزايش مي دهد. اين دارو فقط بايد توسط پزشك متخصص و مجرب تجويز شود.
4. اين دارو داراي اثرات جهش زائي و سرطان زائي مي باشد و مصرف آن به عنوان داروي كاهنده سيستم ايمني در زنان باردار توصيه نمي شود.
توصیه های دارویی آزاتیوپرین
2. بين واكسيناسيون و تجويز اين دارو فاصله زماني 12-6 ماه بايد رعايت شود.