نگاهی به فیلم‌های ایرانی حاضر در سی و هفتمین دوره جشنواره جهانی فجر

چند سالی می‌شود ( دقیق‌تر بخواهیم بگوییم، از جشنواره سی و چهارم) که جشنواره جهانی فجر، جدا از رویداد اصلی جشنواره فجر، در اردیبهشت‌ماه برگزار می‌شود. جشنواره سی و هفتم هم به‌مثابه چند جشنواره گذشته با حضور مهمانان خارجی و دبیری رضا میر کریمی، برگزار شد و بهروز شعیبی، نرگس آبیار، نوید محمد زاده، خسرو معصومی و روبرت صافاریان در کنار داوران خارجی این جشنواره، بهترین‌ها را انتخاب کردند، تا با پایان یافتن این رویداد، در کنار جشنواره فیلم فجر، حالا تصویر روشن‌تری از دورنمای اکران سینمای ایران در سال جاری داشته باشیم. اکرانی که بعد از نوروز، قطعاً نقطه عطف دیگری در عید فطر خواهد داشت و حالا بهترین فرصت است تا نگاهی به فیلم‌های ایرانی حاضر در این جشنواره بیندازیم.

بی‌حسی موضعی- حسین مهکام

حسین مهکام که این روزها، «آندرانیک» را بر پرده سینمای هنر و تجربه اکران دارد، در آخرین فیلمش، بیش از همیشه به جریان اصلی سینما نزدیک شده است و اینکه «بی‌حسی موضعی»، اولین فیلمی است که در جریان جشنواره جهانی فجر به سانس فوق‌العاده رسید، اثبات این مدعاست.
مهکام که قبلاً در «آدم» و «هیچ» با عبدالرضا کاهانی همکاری داشته است در «بی‌حسی موضعی»، قصه چند نفر را طی یک‌شب تا صبح روایت می‌کند که یادآور فضای «اسب حیوان نجیبی است»، ساخته تحسین‌شده کاهانی است. به نظر می‌رسد «بی‌حسی موضعی»، همان حال و هوای سرخوشانه و درون‌مایه ابزورد «اسب حیوان نجیبی است» را داشته باشد و مهکام در این فیلم توانسته با ترکیب جذابی از بازیگران فیلمی بسازد که برای مخاطب عام هم جذاب باشد. حبیب رضایی، باران کوثری، پارسا پیروزفر، حسن معجونی، بازیگران اصلی «بی‌حسی موضعی» هستند.

پری دریایی- امیر مسعود آقابابائیان

بی‌شک، «پری دریایی»، یکی از متفاوت‌ترین فیلم اولی‌های سینمای ایران خواهد بود. آقابابائیان، که با «پری دریایی»، در عرصه بین‌المللی موفقیت‌های زیادی را به دست آورده، قصه رزمنده‌ای را روایت می‌کند که هم برای خاطرات هم‌رزمانش می‌جنگد و هم برای نسل‌های بعدی. در خلاصه «پری دریایی» آمده: یونس بازمانده یک تیم غواصی از دوران دفاع مقدس، تصمیم دارد به یاد هم‌رزمان شهید و مفقودالاثرش لوح یادبودی در دل آب‌های خلیج‌فارس نصب کند که با یک فاجعه زیست‌محیطی روبه‌رو می‌شود.
این نگاه فرازمانی درعین‌حال ملی و بومی آقاباباییان می‌تواند برگه برنده فیلم متفاوت او باشد که با گره زدن مصیبت‌های چند دهه جامعه ایرانی، قصه‌ای پرفرازونشیب را برای بیننده تعریف می‌کند. امیر آقایی و پانته‌آ مهدی نیا، بازیگران اصلی «پری دریایی»، هستند.

مهمان‌خانه ماه نو- تاکه‌فومی سوتسویی

«مهمان‌خانه ماه نو» محصول مشترک سینمای ایران و ژاپن است و قصه‌اش را از ایران شروع می‌کند، جایی که زنی به نام نوشین با بازی مهناز افشار، با دختر خود زندگی آرامی دارد تا اینکه سفر یک مرد از ژاپن آرامششان را به هم می‌ریزد. باوجود چند تجربه‌ای که از ساخت محصول مشترک در سینمای ایران داریم، اما این امر همچنان جدید است و مسلماً همکاری با سینمای ژاپن می‌تواند یک تجربه متفاوت و جذاب را رقم بزند. لاله مرزبان، نسیم ادبی و علی شادمان، دیگر بازیگران این فیلم هستند و گفته می‌شود، «مهمان‌خانه ماه نو»، به‌زودی در ایران و ژاپن اکران خواهد شد.

جهان با من برقص- سروش صحت

اولین ساخته سروش صحت، «جهان با من برقص» بی‌شک شگفتی اصلی جشنواره جهانی فجر بود. صحت که تاکنون با نویسندگی آثاری از مهران مدیری مثل «جایزه بزرگ»، «مرد‌ هزارچهره» و «شب‌های برره»، و همکاری با رضا عطاران در «ترش و شیرین»، «کوچه اقاقیا» و «بزنگاه» و کارگردانی آثار کمدی تلویزیون که از معروف‌ترینشان، می‌توان «لیسانسه‌ها»، «پژمان» و «ساختمان پزشکان» را نام برد، به‌هیچ‌وجه جز فیلم‌سازانی نبود که کسی بی‌صبرانه منتظر اولین فیلمش باشد. در روزهای اول جشنواره، «جهان با من برقص»، به سانس فوق‌العاده رسید و مورد تمجید منتقدان قرار گرفت. اولین فیلم سروش صحت، در مقام یک کمدی ساز تلویزیونی با کسب جایزه بهترین کارگردانی، یک موفقیت تمام‌عیار به‌حساب می‌آید. علی مصفا نیز برای بازی در این فیلم دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد.
در خلاصه «جهان با من برقص» آمده: دوستان جهانگیر برای آخرین تولد او دورهم جمع شده‌اند. این موقعیت موجب می‌شود آن‌ها درباره زندگی و خودشان فکر کنند.
بازیگران اولین فیلم صحت نیز از نام‌های آشنای سینمای ایران هستند و به‌جز علی مصفا، جواد عزتی، هانیه توسلی، پژمان جمشیدی دیگر بازیگرانی هستند که نقشه‌ای اصلی این فیلم را بر عهده‌دارند.

شکستن هم‌زمان بیست استخوان- جمشید محمودی

برخلاف «جهان با من برقص»، «شکستن هم‌زمان بیست استخوان» یا «رونا، مادر عظیم»، یکی از فیلم‌هایی بود که خیلی‌ها انتظار نمایشش در جشنواره جهانی را می‌کشیدند. آخرین ساخته برادران محمودی، باحال و هوایی مشابه سایر آثارشان و با ترسیم غم بی‌سرزمینی مهاجران افغان، بعد از موفقیت‌های بین‌المللی خود، با کسب دو جایزه دیپلم افتخار در رشته بین‌الادیان و بهترین فیلم بلند آسیایی به درخشش خود ادامه داد.
«شکستن هم‌زمان بیست استخوان»، روایت زندگی عظیم، با بازی محسن تنابنده است که بعدازآنکه برادرش با کمک او به آلمان مهاجرت می‌کند اما مادرش را برخلاف قول و قرار قبلی همراه نمی‌برد، با مادری تنها می‌ماند که به‌سرعت نیاز به پیوند کلیه دارد، درحالی‌که پیوند اعضای ایرانیان به مهاجران افغان غیرقانونی است.

مصائب شیرین ۲- علیرضا داوود نژاد

بیست سال بعد از حوادث «مصائب شیرین»، داوود نژاد، به سراغ قصه محبوبش رفته است و در فیلم جدیدش، قصه رضا و مونا و این بار فرزندشان را تعریف می‌کند. داوود نژاد، با «مصائب شیرین» قدم در دنیایی گذاشت که برای سینمای ایران خیلی آشنا نبود و از مصائب جوان بودن گفت. «مصائب شیرین» قصه رضا و مونا، دو نوجوانی که شیفته و عاشق یکدیگر بودند اما با مخالفت‌های خانواده‌شان روبرو بودند و این مخالفت به کدورت میان دو خانواده منجر می‌شود، با حس و حالی شبیه «رومئو و ژولیت»، یکی از فیلم‌های مطرح و جذاب دهه هفتاد بود و هوشمندی داوود نژاد این است که در زمان درست به سراغ ساخت ادامه‌ای بر این فیلم رفته است.
«مصائب شیرین۲»، قصه دختر رضا و مونا است که در روز تولد ۱۸ سالگی‌اش پدر و مادر را به‌جایی ناآشنا دعوت می‌کند. پدر و مادر برای رسیدن به آنجا سفری را از منچستر به لندن آغاز می‌کنند. در این سفر آن‌ها زندگی گذشته خود را مرور می‌کنند تا به آنچه موجب فاصله گرفتن فرزند از آن‌ها و برگزاری جداگانه جشن تولد شده، پی ببرند.داوود نژاد که با «فراری» نشان داد هنوز هم خوب می‌تواند فراز و نشیب‌های نوجوانی را به تصویر بکشد در دومین همکاری‌اش با ترلان پروانه، قصه «مصائب شیرین» را بسط می‌دهد و سفری از منچستر به لندن و از انگلستان به ایران را پیش روی بیننده قرار می‌دهد تا کاراکترهای آشنا و دوست‌داشتنی‌اش بار دیگر خود و عشقشان را بیابند.

«همچنان که می‌مردیم»، ساخته مصطفی سیاری که قصه فرزندانی است که بعد از مرگ پدر برای اجرای وصیت او راهی جنوب می‌شوند با بازی نادر فلاح و الهام کردا، «مدیترانه» دومین ساخته هادی حاجتمند بعد از «اشنوگل» با بازی مهراوه شریفی‌نیا و پوریا پورسرخ که تندیس بخش اراده ملی جشنواره ملی فیلم فجر را از آن خود کرد و «زغال» اولین فیلم اسماعیل منصف که قصه غیرت، یک زغال ساز در یک روستای مرزی را روایت می‌کند، دیگر آثار ایرانی به نمایش درآمده در سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر هستند.
علاوه بر این‌ها، «دیده‌بان»، ساخته ابراهیم حاتمی کیا، «دونده» ساخته امیر نادری، «جاده‌های سرد»، ساخته مسعود جعفری جوزانی، «پرده آخر»، ساخته واروژ کریم مسیحی و «طلسم» ساخته داریوش فرهنگ، در بخش کلاسیک‌های مرمت‌شده به نمایش درآمدند.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.